دیروز یوم الله سیزده آبان مصادف با سی وهشتمین سالروز تسخیر لانه جاسوسی آمریکای جهانخوار توسط دانشجویان انقلابی و به نوعی مکمل انقلاب اسلامی سال 57 بود که امام خمینی (ره)  آنرا انقلاب دوم نامیدند. ضمن گرامیداشت این روز و تاکید بر استمرار آن ،اما باید به چرا جویی واماندگی و وادادگی انقلابیون پرداخت.

به راستی چرا عده ای از انقلابیون از قطار انقلاب پیاده شدند؟ چرا عده ای سعی در کمرنگ کردن اقدامات انقلابی دارند؟ چرا عده ای خود را ولی نعمت مردم میدانند و انقلاب را ذخیره ای برای خود و منبعی برای تغذیه خویش؟ و چرا و چرا و چرا و هزاران چرای دیگر؟

امروز پس از گذشت نزدیک به چهار دهه از انقلاب اسلامی متاسفانه  خیلی از ارزشها رنگ باخته و خیلی از انقلابیون از انقلاب بریده و خیلی ها هم دلسرد از اعمال از انقلاب بریده ها، خیلی ها هم خود را وارث انقلاب دانسته و هرگونه حق دخل و تصرف در امور مملکت را برای خود و بنام انقلاب محفوظ می دانند!

امروز صاحبان اصلی انقلاب در زیر فشار فقر و فساد و بی عدالتی و تبعیض و ناحقی کمر خم کرده و به عزلت نشسته اند و برعکس عده ای هم شاید انقلاب نکرده و بدون اینکه نقشی در انقلاب و انقلابی گری داشته اند در راس امور و قوا نشسته اند و با اعمال خود پنبه انقلاب را رشته می کنند.

امروز افکار و اندیشه های انقلابی در پستوی ادارات و ارگانها آن هم اگر ورود پیدا کرده و یا بکنند، به انزوا می روند و متظاهرین جلوه ای از روشنفکری و میانه روی به خود گرفته و به کرسی صدارت لمیده اند و به جان انقلاب خزیده و خون ملت را زالو وار مکیده اند.

امروز اگر از انقلاب وانقلابی حرف بزنی تو را افراطی و بی سواد دانسته و سنگ عوالم را بر سرتو شکسته و تو را متجاهری لقب میدهند با ذهن وافکاری بسته.

امروز عده ای از انقلاب و انقلابی گری خود اعلام برائت میکنند و آنرا نوعی هیجان دوران جوانی می دانند. عده ای هم نادم از کرده خود به دامن آمریکا میروند و به نیابت از آمریکا تابعیت کانادا اخذ کرده اند.

متاسفانه امروز جای ظالم و مظلوم و حق و باطل عوض شده . امروز و در این برهه از زمان، انقلاب توسط عده ای تقسیم شده و چون میراث وارثان شقه شقه گشته و از آن بعنوان منبعی برای درآمد و کسب قدرت بهره برداری میکنند. امروز عامه ملت درگیر لقمه نانی شده اند و عده قلیلی حاکم تمام خواه انقلاب.

حقیقت است که امروز اتاق فرمان روشنفکر نماها که قدرت را در دست دارد سعی در انزوای انقلابیون وانقلابی گری و تغییر ماهیت انقلاب را دارند و حتی در گزینش استخدام های عمومی و انتخاب مدیران عدم انقلابی بودن یک معیار است زیرا اصل انقلاب بر مدار عدالتخواهی، آگاهی، پرسشگری و  اقدام جهادی است واین به ضرر جماعت کاسب و کاسه لیس است.

امید است انقلاب به ریل اصلی خود برگردد و انقلابیون بر مسند حاکمیت و مدیریت بنشینند و چتر عدالت، قسط، داد و عدل الهی -اسلامی را در این کشور انقلاب کرده بگسترانند تا ظلم و تبعیض و فساد و فحشا از این مملکت رخت بر بندد.

امروز اگر مردم سکوت میکنند نه بخاطر عدم شناخت است بلکه طبق گفتار امام ره به حقیقت باطن باطل خیلی ها پی برده اند و لیکن شرم حضور دارند که مبادا خاطر رهبر معظم انقلاب آزرده شود و اسباب استفاده دشمن مهیا.