هر چند با گذشت بیش از ۶ سال از پایان دولت دهم، کماکان برخی سوالات تکراری و تقریبا کهنه درباره عملکرد دولت وقت پرسیده می‌شود که به دفعات و به شیوه‌های گوناگون به آنها پاسخ داده شده است، اما صحنه سیاسی امروز کشور حاکی از آن است که باید از این مرحله عبور کرد.

در واقع دیگر دوره پاسخ‌گویی به شبهات به‌سر آمده و گیر کردن در مسائلی مثل مسکن مهر، یارانه‌ها، کارت سوخت، شاخص‌های اقتصادی دولت وقت، و یا ماجراهایی همچون معاون اولی مشایی، گشت ارشاد، ورود زنان به استادیوم، خانه‌نشینی، خلع ید رییس‌جمهور از پرونده هسته‌ای و عزل و نصب رییس بانک مرکزی و ده‌ها مساله‌ی دیگر فایده چندانی به حال امروز مردم و کشور ندارد.

چرا که هر کس از آحاد ملت با یک گوگل‌کردن ساده و یک پرس‌وجوی مختصر و البته نگاهی به گذشته و حال، می‌تواند به جواب اکثر سوالات و شبهات تولید شده در اتاق فکر دو جناح همیشه حاکم پی ببرد.

بر این باورم که کارویژه‌ی امروز بهار می‌بایست پرداختن به مبانی فکری و معرفتی این جریان باشد؛ به‌خصوص در حوزه‌های #آزادی_خواهی و عدالت خواهی که اصل و اساس انقلاب ۵۷ بوده و متاسفانه با تفاسیر واژگونه‌ی جناح‌های حاکم، این دو اصل انقلابی و انسانی به محاق رفته‌اند.

امروز دیگر صحبت از دین و مذهب و رنگ و نژاد و قومیت نیست! امروز هر کس بخواهد این مولفه‌ها را برای جداسازی انسان‌ها از یکدیگر و اثبات برتری یکی بر دیگری به‌کار بگیرد قطعا شکست خواهد خورد. امروز صحبت از انسانیت انسان است؛ انسانی که به دنبال تامین بدیهی‌ترین نیازهای خود یعنی آزادی و عدالت است که متاسفانه حاکمان و قدرت‌مداران نگذاشتند انسان‌ها طعم دلپذیر این دو نعمت الهی را بچشند.

باید تحلیل‌ها و روشنگری‌ها را به این سمت هدایت کرد که هر چه #مردم بخواهند، باید انجام شود؛ و هر حکومت و دولتی که مورد تایید مردم نباشد، فاقد صلاحیت است. ثروت هر سرزمینی متعلق به مردم آنجاست و کسی حق ندارد این ثروت را به خواست خود مدیریت کند. #مدیریت در همه ابعاد و شقوق از آن مردم است و هر کس را که مردم نخواهند باید برود.

این مردم‌اند که تصمیم می‌گیرند چه گروهی و با چه تئوری و مدلی، نوکری‌شان را بکند و ثروت عمومی را در چه زمینه‌هایی هزینه نماید. در هر صورتی، باید خواست مردم اجرا شود و هیچ کس نمی‌تواند مقابل خواست و اراده‌ی مردم بایستد.