محمد رحمانی در اینستاگرام نوشت:

صفحه 336 خاطرات محمد البرادعی: علی لاریجانی که تلاش هایش برای یک "تعلیق" در عمل توسط احمدی‌نژاد شکست خورده بود، اکنون ریٔیس مجلس بود. حال زمان "تلافی سیاسی" بود. وی به کسانی ملحق شده بود که از پیشنهاد سوخت به عنوان یک "توهین به ملت" انتقاد می کرد!

گفتنی است، لاریجانی به عنوان یکی از اصلی ترین حامیان برجام شناخته می شود.

اما پیشنهاد سوخت احمدی نژاد که لاریجانی و بخش چشم گیری از سیاسیون در داخل با آن مخالفت کردند چه بود؟! شرح این توافق را در خاطرات هیلاری کلینتون که بخشی از آن عینا در مشرق نیوز نیز منتشر شده را با هم می خوانیم:

چیزی نمانده بود به هدفمان برسیم که یک اتفاق غیرمنتظره دیگر افتاد. 17 مه 2010، در یک کنفرانس مطبوعاتی موفق در تهران، رؤسای‌جمهور برزیل، ترکیه و ایران اعلام کردند بر سر مبادله اورانیوم غنای کم ایران با میله‌های سوخت راکتور به توافق رسیده‌اند. در ظاهر، این معامله شبیه پیشنهادی بود که ایران ماه اکتبر گذشته، رد کرده بود، اما در واقع معامله جدید دچار مشکلات عمیقی بود. در این معامله اشاره‌ای نشده بود که ایران غنی‌سازی اورانیوم را طی ماه‌های بعد از پیشنهاد قبلی [آمریکا] ادامه داده است و انتقال همان مقدار اورانیوم [تعیین‌شده در پیشنهاد آمریکا]، اکنون ذخیره قابل‌توجهی از اورانیوم را برای ایران باقی می‌گذاشت.

بر خلاف پیشنهاد ماه اکتبر، ایران [در این توافق جدید] مالکیت اورانیومی را که از کشور خارج می‌کرد در اختیار داشت و حق داشت، هر زمانی [که بخواهد] آن را دوباره وارد کند. با این حال، نگران‌کننده‌ترین موضوع این بود که ایران همچنان اعلام می‌کرد که حق غنی‌سازی اورانیوم را تا درصدهای بالاتر دارد. در توافقنامه جدید هم هیچ چیزی جلوی آن‌ها را نمی‌گرفت، یا حتی نشان نمی‌داد که این موضوع با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و یا 1+5 مطرح می‌شود.

به طور خلاصه، این توافقنامه، نیاز ایران در دستیابی به میله‌های سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی را برطرف می‌کرد، اما ذره‌ای از نگرانی‌های جهان در مورد برنامه غیرقانونی سلاح‌های این کشور، کم نمی‌کرد. با توجه به زمان‌بندی این‌ توافقنامه، من مطمیٔن بودم این کار، اقدام ایران برای از مسیر خارج کردن تلاش‌های ما در جهت اعمال تحریم‌ها در سازمان ملل است... و احتمال زیادی هم داشت که در این کار موفق شوند.